SŁOŃCE

Słońce czerwone jak kula
przygotowuje zejście do zimowych pieleszy
mgłą się otula
waha się czy wstąpić
- ale się nie spieszy -
w podziemie horyzontu gdzie gniazdo uwiło
rzuca ostatnie spojrzenie
na świat który kołysze
myśli jeszcze raz o Koperniku
o Keplerze o Galileuszu
który odkrył na nim plamy
o tych wszystkich co się nim zajmowali
niczego im za złe nie ma
przeciwnie: jest mu nawet ogromnie miło
że wzięli je za temat
i nie wspomina nigdy bez wzruszenia
że Anaksymenes uważał je za płaskie jak liść
i że Heraklit przypisywał mu wielkość ludzkiej stopy
aż w końcu decyduje się
i schodzi w zimowe pielesze
aż do następnego świtu

Raymond Quenau

Vincent van Gogh. Wierzby w czasie zachodu słońca.

ALEKSANDRYZM OD ZARANIA DZIEJÓW AŻ DO NASZYCH DNI

Aleksander Wielki gruntownie oczytany rozmawiał
z Arystotelesem w czym nie ma nic dziwnego
wymawia mu się że był - raz jeden - pijany
To przykro: wygrać tyle bitew, a być oskarżonym
z punktu moralnego

gdy dotarł do końca świata żołnierze nie chcieli już
iść w świat nieznany
Jednak po Indiach pragnął Chin Japonii
i Kontynentu Nowego
Tylko że oni nie znali geografii i zapas żywności
był pewno już wyczerpany
Większość z nich powróciła pieszo a niektórzy
przez zatokę Ormańską do kraju swojego

To wszystko mi nie mówi czemu aleksandryn oto
jest języka francuskiego najpiękniejszą pozłotą
on ożywia sonet jak perła serce ostrygi

Ani czemu ów król macedoński, co wygrał bitew sporo,
dał swoje sławne imię dwunastu komediowym aktorom
ważnym jak to Francuz potrafi, poważnym jak błaznów podrygi

Raymond Quenau

Aleksander Wielki i Bucefał.

Piosenka poważna

Mijajcie zegar z dala
              on zżera za ćwiercią ćwierć
mijajcie zegar z dala
              w nim mieszka śmierć

Wskazówki które się kręcą
              wyryją wasze zgryzoty
wskazówki które się kręcą
              wyryją wasze kłopoty

Na wszystkich tych pięknych twarzach
               uśmiechniętych bezwiednie
na wszystkich tych pięknych twarzach
               rozpacz wyryta nie blednie

Mijajcie zegar z dala
              on zżera za ćwiercią ćwierć
mijajcie zegar z dala
              w nim mieszka śmierć

   Raymond Queneau
(1903-1976)
przełożył Tadeusz Ross