Literatura jako przedmiot literatury
jeśli zastanowić się głębiej
to tylko sklep porno
w czerwonym burdelowym oświetleniu
takie przyrządy że mózg staje
podwójne nawiasy powiedzmy
a w środku
w pełni automatyczny
przenośny samowyzwalający się
nadmuchujący się kiedy trzeba
tańczący taniec brzucha a przy tym gospodarny
poemat o znaczeniu słów
zniechęca mnie ten duszny przemysł
wiersz w moich oczach
to część życia
a jego przedmiot to zamknięta w bezkresie
stała niepewność
człowiek dnia powszedniego
elementarna cząstka wszechświata
sam wszechświat
między dwoma przytulającymi się ciałami międzygwiezdna przestrzeń
wiatr targa kępki przenikających się
neuronów
i autoportret staje się wizerunkiem świata
jakimś pasażerem wysiadającym z autobusu
częścią życia
w nieskończonej ciemności otwierającym się
tylko na chwilę jasnym oknem
za którym drżąc z rozkoszy pieszczą się
jak nienasyceni kochankowie
tak i nie
Ottó Orbán
przełożył Bohdan Zadura
Walenty Wańkowicz. Portret Adama Mickiewicza na Judahu skale.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz