Dlaczego jesteś taka piękna?
Nie bądź taka piękna!
Chcę, żebyś była z mięsa,
a nie z blasku słońca!
Dlaczego jesteś taka piękna?
Gdybyś chociaż miała piegi,
gdybym mógł je zbierać z twej twarzy bez końca!
Gdybyś chociaż trochę zezowała!
Przez całe życie na kolanach
namawiałbym to odwrócone oko do poprawy.
Ale ty jesteś piękna!
Tak, jesteś z blasku słońca!
A ja nie mogę żyć ciągle w tym blasku!
Nie mogę żyć ciągle jakby na scenie!
Wszystko widać!
Wszystko, co we mnie wstrętne,
każde moje potknięcie!
Nie mogę ciągle żyć w świetle reflektora!
Zrozum to.
Nie płacz.
Nie mogę z tobą żyć.
Jesteś zbyt piękna.
Milan Kundera
z cyklu MONOLOGI
przełożył Leszek Engelking
William Bouguereau. Portret dziewczyny.
Baardzo sympatyczne.
OdpowiedzUsuńBardzo sympatyczne - wszystko: i obrazki, i wiersz Kundery, i TŁUMACZENIE. Mówię to z autentycznym podziwem dla obu autorów (MK i LE) oraz autorów tego arystokratyczno-artystycznego portalu!
OdpowiedzUsuńZ dużym zaskoczeniem - mamy już czytelnków..?
OdpowiedzUsuńBardzo dziękujemy za przychylny komentarz!