ty wiejskie dziecko Rembrandta
te nóżki po podłodze z desek będą chodzić
padać (matka nie upilnuje)
i zgięte już kolana - prostej pieśni posłuszne (podskakiwać - prędzej niż wyrażać wdzięczność! pomagać i współczuć)
rączki - jakby biorące chleb
(tak - obejmuje się miłość)
a kotek-rywal "postawiony na swoje miejsce" przez twoją dorosłość
przy misce - zadowolony
a Opiekun? na tym obrazie
zawsze w półmroku:
z robótką (dla dziecka i Boga) ręczną
14 lipca 1983
Gennadij Ajgi
przełożył Józef Waczków
Franciszek Kulon. Młody Rembrandt.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz