stoję, nie mogę się już ruszyć,
nie wiem, kto mnie ocali.
Zewsząd tak samo ciemno, daleko,
moje serce nie czuje już ciepła,
wszyscy mnie opuścili.
Zostaliście mi tylko wy, zapomnienie,
kosztuję waszego smaku jak gorzkiego owocu,
będę jadł i żył.
Edvard Kocbek
przełożyła Katarina Salamun-Biedrzycka
William Turner. Szybkość, para, deszcz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz