Przez wysokie okno napełnia cienie światłami
I pozostawia w mym sercu pieczęć palącą.
Ale któż tam (na tarasie nad rzeką zapala się lampa) któż
Małej Madonnie z Mostu, kto,
Kto zapalił światełko? - jest
W pokoju jakiś zapach zgniły: jest
W pokoju czerwona rana jątrząca.
Gwiazdy są guziczkami z masy perłowej, a wieczór otula się aksamitem;
I drży błędny ognik zmierzchu: płonie niepewnie i drży,
ale trwa,
W sercu wieczoru trwa
Czerwona rana jątrząca.
Dino Campana
przełożyła Ewa Maciszewska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz