POŻEGNANIE Z GÓRAMI

W szary kurz, w niemy tłum,
w tupot nóg, terkot kół

- powracamy tam, choć

nie wiadomo, gdzie skryć się.

I zniżamy swój lot

- władcy dolin i gór - 

zostawiając swój cień,

na szczycie.

Odkąd człowiek się wspiął ponad chmury

- doświadczyłem sam tego jak nikt -

wyżej gór mogą stać tylko góry,

gdzie znajdziemy nieznany nam szczyt,

gdzie znajdziemy nieznany nam szczyt.

Któż w nieszczęściu chce sam

walić głową o mur?

Kto chce zrobić w tył zwrot

bicia serca nie słysząc?

Lecz zniżamy swój lot

- władcy dolin i gór -

oto schodzą w doliny

bogowie

ze szczytów.

Ile marzeń i snów

budzi w nas każdy wierch,

ile pieśni i nut

każe dłużej tu zostać...

Lecz zniżamy swój lot,

ty na rok, ja na wiek,

bo pisane jest nam,

bo pisane jest nam

zawsze wracać

po prostu.

Władimir Wysocki

przełożył Adam Łoskiewicz

Góry w chmurach. Alicja Urbaniak.