WSPOMINAJĄC WCIĄŻ TEN SAM KOŚCIÓŁ

Teraz
jak dziewczyneczka
jak córka moja.
Jak mojego rodu
jaśnienie - poprzez twarz
w imieniu wszystkich - łza
nie przymgliwszy się w ciągu stuleci
wzruszeniem (jak na Obliczu)
trwa oto w tym dniu moim
z tobą
bez słów - z tobą.

Gennadij Ajgi
przełożył Józef Waczków