STROFY W STYLU LUDOWYM

Nagietek, który zerwałaś,
Rzuciłaś rozbawiona,
Nie chcąc doczekać szczęścia,
Które mógł ci darować.

W swojej dłoni różę trzymasz,
Może chcesz mnie obdarować?
Lecz róży kwitnących na twarzy
Tak dobrze umiesz pilnować!

Dwa razy próbowałem
wyznać, jak pragnę ciebie.
Dwa razy odpowiadałaś
Tylko żartami i śmiechem.

Kruczowłosa, czarnowłosa,
Oczy ściemniałe od śmiechu.
Wiem, nigdy nie będziesz moją,
Lecz chcę cię widzieć w uśmiechu.


Fernando Pessoa (1888-1935)
przetłumaczyła Elżbieta Hrynkowska-Jura