Mój brzuch nie kwitnie.
Nazrywam ziół, eukaliptusowych liści,
zapalę kadzidło,
polewać się będę
deszczową wodą,
żeby świat ciebie przyjął
i zaśpiewały udeptane ścieżki.
Któregoś dnia się pojawisz, wcielisz
w ten kształt jakby bardzo znużony
i rozdmuchasz od wewnątrz moje ciało
jakbym była czarnym latawcem,
jakbym była
żywym, samotnym żaglem
falującym
w tej przestrzeni między tobą
a wiatrem.
Soleida Rios
przełożyła Krystyna Rodowska

Urodziła
się w Santiago de Cuba w 1950 roku . Absolwentka Uniwersytetu Oriente,
w 1979 roku (kierunek historia). Pracowała
w szkolnictwie ( w latach 1968 - 1980 ), prowadziła także projekty
promocyjne literatury kubańskiej. Obecnie pracuje w Kubańskim Instytucie Książki interaktywnej
Café Dulce (dla dzieci) oraz Cafe Bar (dla dorosłych). Jej prace nabierają
szczególnego wymiaru w kontekście współczesnej literatury kubańskiej. Jej
teksty, pisane zarówno w konwencjonalnych formach wiersze, także proza poetycka,
zapraszają do medytacji, myślenia i refleksji. W jej twórczości
literackiej, istotnym elementem są bardzo osobiste i sugestywne interpretacje
snów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz