WABIKI

Są w dolinie tej ptaki

Co fruwają wokół, beztroskie

I wabią delikatnie

Usidlającym pozorem dobroci

Żadnego nie widząc w tym fałszu.

Pod urokiem całe

Krążą wokół wabia, pogodne

A w świetle zwodniczym

Zieleńsze jest zamaskowane wzgórze

I lot ich lotniejszy się zdaje.

Ach, sygnał już dany

Palce na cynglu się kurczą.

Nieszczęsny gołąb prawdziwy

Z bólem odpaść od światła w dół musi

A miłość jego od żywych.

Wystan Hugh Auden

przełożył Leszek Elektorowicz

Wystan Hugh Auden (urodził się 21 lutego 1907 roku w Yorku, zmarł 29 września 1973 roku w Wiedniu)  – poeta i pisarz angielski.

Urodził się w Yorku, wczesne dzieciństwo spędził w Birmingham. Od ósmego roku życia uczęszczał do szkół z internatem – w Surrey i Norfolk(Szkoła Greshama). Wychowywany w rodzinie anglikańskiej, jako kilkunastolatek porzucił wiarę.

Wykształcony w Oksfordzie, otrzymał niższy stopień naukowy (bakałarza) po trzech latach studiów. Następnie spędził rok w Berlinie. Tam zaczął wyrażać swój dotychczas skrywany homoseksualizm.

Po powrocie do Anglii uczył w szkołach dla chłopców. W tym okresie, pomiędzy 1930 a 1935 napisał najlepsze ze swych wczesnych wierszy miłosnych – This Lunar Beauty, Lay Your Sleeping Head, My Love, Fish in the Unruffled Lakes i Out on the Lawn I Lie in Bed. W 1935 roku ożenił się z Eriką Mann, córką Thomasa Manna – było to "papierowe małżeństwo", mające na celu umożliwienie Erice opuszczenie Rzeszy – oboje małżonkowie byli osobami homoseksualnymi.

Auden, podobnie jak George Orwell, Pablo Neruda i Ernest Hemingway, wyjechał na hiszpańską wojnę domową, aby wspierać republikanów. Już wcześniej był uważany za swoistego rzecznika środowisk lewicowo-liberalnych, ale nigdy nie wstąpił do partii komunistycznej. Przeżył tam wielkie rozczarowanie – po powrocie z Hiszpanii odciął się zupełnie od komunistów, odmawiał udziału w wiecach i prelekcjach.

Auden osiadł w 1939 roku w USA, a w 1946 otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Było to źle przyjęte w obliczu rozpoczynającej się wojny i wpłynęło na pogorszenie jego reputacji także jako poety. W USA związał się ze swoim studentem Chesterem Kallmanem, byli razem prawie czterdzieści lat.

W 1948 roku powrócił do Europy, podróżując po wielu krajach, spędzając jednak najwięcej czasu we Włoszech i Austrii. W latach 1956- 1961 był profesorem poezji na Uniwersytecie w Oksfordzie. Zgodnie z tradycją, praca ta polega na wygłaszaniu nie więcej niż 3 wykładów rocznie i jest właściwie rodzajem stypendium umożliwiającego dostatnie i spokojne życie. W okresie swojej profesury Auden spędził w Oksfordzie nie więcej niż kilka tygodni. Dopiero w ostatnim roku swojego życia osiadł ostatecznie w Oksfordzie. Zmarł w Wiedniu 29 września 1973 roku.

"Późny" Auden skoncentrował się na dłuższych utworach poetyckich, a poprzez rozległe lektury filozoficzne i teologiczne zbliżył się do chrześcijaństwa. Obok poezji tworzył także prace krytycznoliterackie i dramaty, współpracował również z muzykami.

Wiersze Audena na język polski tłumaczyli Stanisław Barańczak (m.in. 44 wiersze, Kraków 1994) oraz Leszek Elektorowicz, Anna Knight, Tomasz Paweł Röhrich, Jarosław Marek Rymkiewicz i Jan Rostworowski.

Wiersz Audena "Funeral Blues" został wykorzystany w filmie Cztery wesela i pogrzeb:

Napisał:

Christmas Oratorio

New Year Letter (1940)

For the Time Being (1941-42) wyd. pol. Tym czasom, przeł. Stanisław Barańczak, Dialog 1992/12

The Sea and the Mirror (1942-1944) wyd. pol. Morze i zwierciadło, przeł. S. Barańczak, Kraków 2003

The Age of Anxiety (1944-1946)

Achilles' Shield (1955)

Wydania polskie:

Ręka farbiarza i inne eseje , Państwowy Instytut Wydawniczy 1988, wybór Michał Sprusiński, Jan Zieliński, wstęp Jan Zieliński.

Liryki najpiękniejsze, Toruń: ALGO, 2001.

Morze i zwierciadło, Kraków: Wydawnictwo a5, 2003.

44 wiersze, Kraków, Wydawnictwo Znak 1994, wybór, przekład, wstęp i opracowanie Stanisław Barańczak.