Forma - jak rygiel, musiała wpierw prysnąć,
By świat otworem zdołał się przecisnąć:
Forma to rozkosz, ład, niebiańskie upojenie,
Lecz coś mnie wzywa, by przeorać pługiem ziemię.
Forma chce mnie związać i wymierzyć,
Lecz ja chcę własny byt na cały świat rozszerzyć -
Forma to rygor, co nie zna litości,
Lecz we mnie chętniej głucha nędza gości,
A wraz z ofiarą moją bez granicy
Życie spełnieniem swoim mnie nasyci.
Ernst Stadler
przełożył Andrzej Lam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz