INTERMEZZO


Wo ich bin, mich rings umdunkelt...

Zewsząd ku mnie z mroku leci
Złej ciemności szczelny kask,
Odkąd więcej mi nie świeci,
Kochana, twych oczu blask.

Już mi słodkich gwiazd miłości
Zgasł na zawsze złoty wzrok,
Pod stopami dech przepaści -
Niech mnie przyjmie wieczny mrok!

Heinrich Heine
przełożył Andrzej Lam 


Ralf Norbert Meinert. Samotność.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz