fal, zaśnijcie trawy i niskie mchy,
zaśnij ty także, trwogo.
Zaśnijcie wszyscy ludzie, zaśnijcie dzieci,
istoty, zaśnij światło ze swoimi poddanymi,
zbyt jasne już jest cierpienie w świecie.
Zaśnijcie wszyscy ludzie, zaśnijcie dzieci,
zaśnijcie smutne kobiety, zaśnijcie umarli,
ludzkie serce czuwa już zbyt długo.
Zaśnijcie wszyscy dokoła, będę czuwał
za wszystkich, małe światełko będzie mi świecić,
zaśnijcie, zaśnijcie
Edvard Kocbek
przełożyła Katarina Salamun-Biedrzycka
Tamara Łępicka. Śpiąca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz